ბარდნის უჩუმრად, რუხად..

ალბათ მუხლამდე დადებს...

ჯირკი უყვება ბუხარს-

დათოვლილი ტყის ამბებს..

სუფრას ვუსხედვართ სამნი,

ჩემი ბავშვობა და -მე,

თამადად გადაფიფქული

ზამთრის უძილო ღამე...

თაგუნა უფრთხობს ტკბილ ძილს,

ჩემი ბავშვობის ლანდებს.

მოდის ახალი წელი,

და ათოვს ზამთრის ბაღებს..

მომწონს 2